پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

«حیدر محسنی» در توسعه‌ی پتروشیمی نقش داشت، آن کارگران دیگری که دست به خودکشی زدند یا بعد از اخراج بیمار و خانه‌نشین شدند و سکته کردند، همه در توسعه‌ی پتروشیمی نقش داشتند، اما نه تنها جیب‌هایشان پر نشد، بلکه شفاهی یا در یک تماس تلفنی به آن‌ها گفتند «شرمنده دیگر شما را نمی‌خواهیم».

حقوقی بخور نمیر که کفاف مخارج زندگی‌ات را نمی‌دهد زنده نگهت می‌دارد اما فقط زنده‌مانی می‌کنی نه زندگی. فکر کردن به آینده هم معنایی ندارد چون بیمه نداری اصلاً حرف از بیمه و آینده شغلی خنده دار است در این خرابی بازار. نمی‌دانی به مشکلات زندگی ات فکر کنی یا به دنبال کاری بهتر بگردی، جایی که لااقل بیمه‌ای داشته باشی و قراردادی که از حقوقت به عنوان یک کارگر حمایت کند. اما حرف از حق و حقوق کارگری هم بی‌معناست وقتی که نتوانی همان حقوق ناچیزت را بعد از سه ماه کارکردن کامل بگیری.